Toen Haye Kramer op 18 september 1971 in de bovenzaal van de Leeuwarder Harmonie aan het tweede bord van de teamwedstrijd Philidor I- Moerwijk I, na 35 zetten zijn partij opgaf, zal hij stellig niet gedacht en zeker niet gehoopt hebben dat de zojuist beëindigde partij 46 jaar later nog eens in de Volkskrant zou worden gepubliceerd. Toch gebeurde dat.

Jongstleden zaterdag stond de partij van begin tot eind in de Amsterdamse Azijnbode afgedrukt.

Reden? Kramers tegenstander van destijds –Wim Andriessen- overleed vorige week zondag en de schrijver van de schaakrubriek van de Volkskrant – de Groninger Ger Ligterink- ‘herdacht’ Andriessen door van hem een oude winstpartij te laten zien. Van de doden niets dan goeds nietwaar? En, zo zou je er aan toe kunnen voegen, tevens het bewijs dat goede schakers in zekere zin onsterflijk zijn. Als de huidige databases met hun miljoenen schaakpartijen over zeg vijfhonderd jaar nog ontcijferd kunnen worden zullen de erin opgenomen partijen nog gewoon nagespeeld kunnen worden. Hoe anders is dat bijvoorbeeld met de linksbuiten van Cambuur die in 1971 in het duel met Wageningen na een prachtige rush de bal in de rechter kruising schoot? Misschien dat er nog ergens een verslag van de wedstrijd in een stoffig archief te vinden zal zijn, maar hoe een en ander precies in zijn werk is gegaan dat is nu al in de vergetelheid geraakt. De schaakpartij is evenwel van zet tot zet na te spelen.

Ger Ligterink vergat overigens een aardig detail te vermelden. Twee jaar na deze partij speelden Kramer en Andriessen namelijk in hetzelfde team. Om het toen pas gepromoveerde Philidor een kans te geven op prolongatie van het hoofdklasseschap, tastte Waling Dijkstra in zijn goed gevulde buidel en trok naast Genna Sosonko en Theo van Scheltinga ook Wim Andriessen aan om de kleuren van Philidor te verdedigen. Met succes want Philidor miste op een haar na het kampioenschap van Nederland. De bijdrage van Andriessen aan die hoge klassering was overigens bescheiden: 2 uit 6 aan bord 8. Weldra werd hij van de loonlijst van Zandleven coating –het bedrijf van Waling- geschrapt en kon hij zich gaan wijden aan zijn levenswerk, het uitgeven van fraaie boekwerken en toonaangevende schaaktijdschriften. Naast Nec en Nac kende de Nederlandse sportwereld voortaan ook Nic (New in Chess). HJD