Ik was vanmiddag iets te pessimistisch gekleed, dus met te veel kleren aan, even de stad ingewandeld en moest weldra op zoek naar verkoeling. Het terras lonkte, maar omdat ik de gevaren ken die daaraan verbonden zijn, koos ik voor de openstaande deuren van de kathedraal gewijd aan St. Maarten. Het was er inderdaad lekker koel, maar daarenboven was er heel wat te zien. Naast het indrukwekkende schilderij van Gert Jan Slotboom dat in het voorportaal hangt, waren er maar liefst twee exposities. En van hoge kwaliteit ook nog. Een zekere Anneke van der Werf, een plaatselijke schilderes, heeft het

skamp - versie 2tadse leven rond de kerk in olieverf weergegeven en het resultaat hing nu in de kerk. Prachtige tafereeltjes.Van de beiaardier, de krinkjespuiers op het bankje voor de kerk, het repeterende jongenskoor, een toevallig passerend meisje, en vooral ook de jaarlijkse dodenherdenking bij het oorlogsmonument vlak naast de kerk. Een heel leuk idee voor een expositie en schitterend uitgewerkt. Toen had ik alleen nog maar het voorportaal gehad. In de eigenlijke kerk was nog een tentoonstelling. Foto's deze keer, gemaakt door de leden van de plaatselijke fotoclub. Ze waren op een nevelige ochtend naar het voormalige kamp Westerbork geweest en hadden daar de sfeer vastgelegd. Erg mooi gedaan door de exposanten, waaronder zich ook de echtgenote bevond van de ex-voorzitter van de schaakclub Sneek, maar dat ter zijde.
In Westerbork, maar eigenlijk in alle kampen, werd om de zinnen te verzetten en om de tijd te doden, volgens diverse overleveringen veel geschaakt. Soms met naar binnen gesmokkelde stukken maar vaker nog met eigen maaksels, gesneden uit takken of gekneed van roggebrood. En van die schaakspelers werden soms de mooiste kunstwerkjes gemaakt. Bijgaand een fraai voorbeeld uit een Jappenkamp in Nederlands Indiƫ. (HJD)