Opvallend vaak werd ik vorige week geconfronteerd met zaken die ophouden te bestaan. Vrijdag vernam ik bij toeval dat de Kristlik Fryske Folksbibleteek (KFFB) na bijna 90 jaar geliquideerd wordt. Ik zal daar geen traan om laten, maar de Friese boekenclub en haar periodieke uitgave – De Fleanende Krie – waren nu eenmaal ‘oude bekenden’ van mij. Toen ik ruim veertig jaar geleden begon te werken was de firma A.J.Osinga in Bolsward mijn eerste werkgever en juist dat bedrijf was nauw gelieerd aan de KFFB. De boeken die de club uitgaf werden er veelal gedrukt, hetgeen ook gold voor ‘De Krie’. Het ledenbestand- zo las ik- is inmiddels dermate geslonken dat verdere voortzetting geen haalbare kaart is. Nogmaals geen verdriet, hooguit wat weemoed.
Wat mij wel aan het hart ging was een mailtje dat ik vorig week ontving. In het e-bericht werd aangekondigd dat Dolf Wissmann stopt als samensteller van de schaakrubriek in het Friesch Dagblad. Dolf, uitkomend voor Emanuel Lasker en De Rode Loper, zal worden opgevolgd door Migchiel de Jong (Philidor).
Ik kan me van Dolf voorstellen dat hij na behoorlijk wat jaren de rubriek verzorgd te hebben, wel eens van de wekelijkse druk – het altijd maar weer verzinnen van een onderwerp- af wilde. En als we als lezers daarvoor in de plaats krijgen een van de sterkste Friese schakers aller tijden, dan is dat allemaal zo gek nog niet. Het jammere is evenwel dat het vertrek van Dolf tevens door het Friesch Dagblad is aangegrepen om een eind maken aan ‘de ladder’. Voor niet ingewijden: in het FD werd wekelijks een schaakprobleem gepubliceerd dat door de lezers opgelost kon worden. Voor goede oplossingen kon men punten verdienen waarmee men dan vervolgens de ladder besteeg. Van tijd tot tijd werden de meest succesvolle oplossers beloond met een prijsje, waarna ze als het ware van de ladder vielen en onderaan opnieuw moesten beginnen. De niet-prijswinnaars behielden hun verworven punten en maakten dus een goeie kans om bij de volgende prijsbepalende tussenstand gelauwerd te worden. Door het oplossen en inzenden jarenlang vol te houden werden ‘ladderbestijgingen’ verworden en degene met de meeste bestijgingen verwierf uiteraard de meeste roem als zijnde een betûft probleemoplosser. De ladder werd in 1946 in het leven geroepen door Theun van den Tol, later voortgezet door Jouwert Turkstra en nu dus na zo’n 78 jaar uit de roulatie genomen. En dat is toch wel jammer. Ik durf het niet met zekerheid te stellen maar de kans lijkt mij groot dat we hier te maken hadden met de langstlopende schaak-gerelateerde wedstrijd binnen het Nederlandse krantenbestel. En als zo’n traditie ophoudt te bestaan dan is dat overkomelijk maar natuurlijk toch wel een beetje verdrietig. Niettemin: Hulde aan Dolf. Goed gedaan man! Wekelijks een mooie gevarieerde rubriek gemaakt en Migchiel heel veel succes en maak er wat moois van. Chapeau ook voor het Friesch Dagblad dat in een tijd waarin zoveel schaakrubrieken in dagbladen om zeep zijn geholpen, er toch voor heeft gekozen om de schaakrubriek in haar kolommen te handhaven. Voor het aanzien van ons spel in de provincie van onschatbare waarde!
Het derde ‘afscheid’ dat ik dezer dagen ‘onderging’ vormde het zesde boek van oud-Westergoo-er Sipke de Schiffart. Ik had nergens gelezen dat het was verschenen en ontdekte bij toeval in de Sneker boekwinkel van Van der Velde één exemplaar. Gaat Sipke dood, zult u zich afvragen. Nee dat niet direct, of misschien ook wel en op termijn zeker, maar ‘de dood’ vormt het thema van ‘Oan wjerskanten fan de Styx’. Een uitgave van Hispel en á de somma van 15 euro te verkrijgen in de boekhandel. Een aanrader, deze keer. 160 pagina’s onderhoudende en veelal humoristische en goed geformuleerde verzen over alles wat mei de dea te krijen hat. Aan de rand van de groeve is De Schiffart op z’n best, met veel galgehumor. Ook onze schaakclub komt er bij tijd en wijle in voor, en niet zo respectloos als in het verleden wel het geval was. Zo lezen we onder meer een ode aan Jos Driessens en aan de broer van Fokke Burggraaff. De voorzijde – en niet de achterzijde zoals in het colofon staat vermeld – is getooid met een prachtig schilderij van de IJlster schaker/schilder Gert Jan Slotboom. Voor wie onder de kerstboom wat stichtelijke lectuur tot zich wil nemen, van harte aanbevolen. HaJeDe